8 augustus 2015
Door: Mara
Blijf op de hoogte en volg Mara
08 Augustus 2015 | Noorwegen, Oslo
Terwijl de balspellen om 12 uur beginnen, word ik om 10 voor 12 wakker. Niet echt praktisch. In haasten heb ik geen zin, dus ik besluit dat het tijd wordt om eens wat van mijn kamer te gaan maken. Het is namelijk echt allemaal een beetje kaal. Na tape gehaald te hebben bij de supermarkt om de hoek kan ik beginnen met plakken. Mijn muur is echt een plaatje nou.
Rico had me nog laten weten dat hij rond 4 uur met wat huisgenoten naar de IKEA zou gaan. Omdat ik daarna niks meer van hem gehoord had, besloot ik mijn geluk maar weer eens te beproeven en zelf de trip te gaan maken. Na een paar rondjes om het centraal station gelopen te hebben, op zoek naar de goede straat (Noren doen niet aan straatnaambordjes), kom ik de groep van Rico heel toevallig tegen. Mooi, hoef ik niet uit te zoeken waar ik op de bus moet.
Wat belachelijk dure, maar geheel noodzakelijke uitgaven later (pannen, borden, kopjes, theedoeken etc waren niet inbegrepen bij de huurprijs van een heel hotel in Nederland), staan we allemaal met enorm zware tassen buiten en bedenken we dat de winkels tot 7 uur open zijn, om vervolgens tot maandag hun deuren te sluiten. Toch maar eens zorgen dat we wat te eten ergens vandaan gaan halen. Maar, zoals elke eerste dag in een ander land, lopen we veel te lang te zoeken naar een supermarkt en blijkt (bijna) alles al dicht te zijn. Gelukkig zijn de Noren zeer behulpzaam en krijgt iedereen het voor elkaar net voor sluitingstijd hun weekendaankopen binnen te hebben.
Er blijkt een feestje te zijn, waar we met de groep besluiten heen te gaan. Deze groep bestaat overigens uit 3 meiden (inclusief ik) en 3 jongens. Nederlands, Amerikaans en Kazachstaans. Terwijl de metro volstroomt met dronken Noren krijgen wij er helemaal zin in. Aangekomen bij de bar waar het moest zijn staat er een rij alsof Prince in persoon binnenstaat. Wij besluiten heel wijselijk om zelf maar eens op zoek te gaan naar iets anders. Natuurlijk is er geen beter idee dan met een groep buitenlanders, die geen flauw benul van de structuur van Oslo hebben, 's avonds om 11 uur, terwijl de laatste metro om 12.15 terug gaat, Oslo in te duiken, op zoek naar een kroeg. Anyhow, op een of andere manier dachten er zo'n 45 man hetzelfde over, dus lopen we uiteindelijk met een mega grote groep richting 'een kroeg'.
Bij de enige kroeg die we tegenkomen, is er een strenge security leeftijdscheck. Stress alom, aangezien ik met maar 2 anderen geen 20 ben. Gelukkig staat er op mijn ID mooi '1995' en kijkt de bewaker niet verder dan zijn neus lang is. Prima. Bedankje naar mijn beschermengel is weer gemaakt. Helaas was deze vreugde van korte duur. Een biertje is dus écht 8 euro. Aangezien een meisje van onze groep ook niet binnenkomt, besluiten we weer te gaan. 'Op naar een ander stadsdeel'. Intussen heb ik het eigenlijk wel gehad met het rondsjouwen in eens stad die je amper kent en vertrekt de laatste metro bijna. Lieneke en ik besluiten dat het mooi is geweest en wij taaien af naar huis. De Amerikaan met zijn jetlag (deze zit dus wel echt in mijn gebouw), sluit zich bij ons aan en uiteindelijk gaat heel mijn IKEA groep toch ook maar terug naar Nydalen.
Thuis nog even alles opruimen, aangezien ik een uurtje tussendoor had om mijn eten te maken en uit te vinden hoe de inductie werkt. Met een blik op mijn muur denk ik aan hoe ik het intussen hier vind. Deze twee dagen waren heftig, met hoogtepunten en dieptepunten. Maar ik vind wel steeds meer mijn weg in Oslo, mijn kamer voelt al een beetje als mijn plekje en ik merk dat je het qua geld redelijk binnen de perken kunt houden als je bevriend bent met mensen die dat ook willen. Ik denk dat ik het hier wel leuk ga vinden en mijn draai snel genoeg ga vinden.
Morgen maar eens kijken wat voor nieuws de bustour me kan brengen. Wel even zorgen dat ik op tijd ben.
-
09 Augustus 2015 - 15:42
Hubert En Lusanne:
toch leuk om op 9 augustus s'middags ineens je verslag van de 8ste te lezen. Oma zei vanochtend al dat de blog nog niet aangevuld was :).
Mooi verhaal en fijn om je zo (behalve steeds in onze gedachten) te kunnen volgen. Met biertjes van 8 euris moet de pret toch ook echt wel ergens anders in gaan zitten. Fijn dat je al met een groep(je) op pad kunt gaan en de je wereld steeds een stukje groter en vertrouwder wordt. We zijn benieuwd hoe de eerste zondag je gaat bevallen en of je al wat meer kennis met je roomie hebt kunnen maken. De foto's van je kamertje zullen we binnenkort ook wel zien toch? En 1 dag of wat zoeken hoort erbij, maar zeker weten dat jij je weg heel snel en met vooral veel plezier gaat vinden. Super, dat we je tocht zo mee kunnen beleven.
Speciaal voor jou en voor Jilne hebben we nu toch maar Face book aangemaakt.
Liggen we als hongerige honden voor de p.c om nieuws te vergaren !
Nou lieve Mara, maak het maar daaro,
Liefs Papa en Mama -
09 Augustus 2015 - 16:10
Opa En Oma:
Lieve troelemien,
Wat een ervaringen allemaal,knap zoals jij je er doorheen hebt geworsteld.wij zijn blij dat ook jij in beschermengelen geloofd zo kunnen wij hem/haar ook vragen om jou onder zijn/haar hoeden te houden.veilig gevoel.
Vanmorgen waren je ouders op de fiets hier en natuurlijk ging het over jou.vroeger je was amper 2 jaar zei je moeder al over jou, wereld ik kom eraan, en ze krijgt nog gelijk ook.leuk om daar zo samen over te hebben.
Met opa gaat het goed zegt hij.hij is steeds met jou bezig dat het huis nog niet in brand staat met al die kaarsjes die hij de laatste twee dagen voor jou heeft aangestoken is een wonder, niet echt hoor van de brand, ze staan veilig in een houdertje, maar spreekwoordelijk natuurlijk.wij zijn vanmiddag even naar mirjamhanmilanlouck gelopen en Mirjam liet ons een foto zien waarmee jij je kamer hebt behangen,zie je kans om ons die ook te sturen,zou leuk zijn.op dit moment regent. Het hier maar de temperatuur is lekker.
Dikke knuffel,liefs,
Opa en oma
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley