11 augustus

Socialize, socialize, socialize. Oh en een hoop informatie.

Ik moet zeggen, de uni blijft impressive. Elke keer dat ik er binnenloop kijk ik naar de enorme liften, het glazen dak en de roltrap, die allemaal even statig daar boven in de lucht zweven, hangen en ja uh rollen.

De introductiedag op de uni leek goed geregeld. We werden met zijn allen in een niet al te grote collegezaal gezet, waar we verwelkomd werden door een stel jongens in Noorse outfits die een stel Noorse liedjes gingen zingen. Niks van te verstaan, maar ze waren heel grappig en ik zag menig meisje van dr stoel af glijden. Even later vertelde onze coördinator hoe we onze exchange konden falen. Toch fijn om te weten. Gelukkig vertelde ze ons ook dat we absoluut moesten stoppen met de kronen vergelijken met euro's, dollars, of wat de eenheid ook is waar de rest vandaan komt. "Als je het ene product met het andere vergelijkt, en het ene is goedkoper, nou dan is dat goedkoop. Stop met denken in je eigen munteenheid, want je zult gedeprimeerd zijn voor het hele semester." Bedankt voor deze troostende woorden.

Na nog wat andere mensjes wat kwamen vertellen over hoe je je businesscarrière een eindje verder de goede richting in kunt helpen in Oslo (dus Mara dacht: welke businesscarrière), kwamen de Noorse studenten met hun toporganisatie aan bod. We werden in mentorgroepjes verdeeld. So far so good, tot het moment dat we onze groepjes moesten zoeken. Een universitair opgeleide student kan natuurlijk ook niet weten dat wanneer er 300 bachelorstudenten en 100 masterstudenten bij elkaar tegelijkertijd de hal in stormen er een enorme chaos ontstaat. Logisch.
Gelukkig heb ik uiteindelijk Carmen teruggevonden in de chaos en zijn we met een groepje van 5 meiden maar zelf een rondtour gestart door de uni heen.

Wat absoluut wel waar is over de Noren is dat ze echt de lekkerste zalm éver hebben. Het door de schoolpriester georganiseerde (gratis, heel belangrijk) diner op de uni (genaamd BI-nner, wat een uitvinding) was, hoewel ik nu sterf van de honger aangezien het niet heel veel was, echt supergoed. Moet je nagaan, hebben ze voor 600 man zalm gemaakt he, en nog is het superlekker. Heftig. Bij dit diner weer met een tafel met meisjes gesocialized. Intussen had ik overigens wel genoeg van alle meiden om me heen, want ik had sinds vanochtend eigenlijk geen gast meer gesproken. Eigen schuld, dikke bult, zo maar eens op gaan zoeken.

Na het diner het volgende feestje (waarvan er deze week nog heel veel gaan volgen) in Kroa, met biertjes voor 35 kronen. Aangezien ik dit dus niet meer mag vergelijken met euro's van Kine: het biertje van gisteren kostte 71 kronen. Dus dit bier was goedkoop. De meiden gingen aan een tafel hangen en ik heb me heel smooth uit de voeten gemaakt en ben bij de Kazachstaan gaan zitten. Na een uurtje had ik er eigenlijk wel weer genoeg van. Ik heb sinds vrijdag alleen maar tijd geïnvesteerd in mensen leren kennen, en op gegeven moment ben je daar echt kapot van. Dus ik heb het goedkope bier achter me gelaten (dit klinkt niet als mij, maar oke) en ben richting huis gelopen.

Morgen weer een nieuwe dag, met een spoedcursus Noors en de volgende interculturele workshop, die ik gelukkig niet al 300 gehad heb. Het zou 'goed weer' moeten worden morgen, dus we hebben met de meiden afgesproken bij het beroemde studentenmeer, om daar te gaan zwemmen. Supergezellig.

Waar ik intussen wel over aan het twijfelen ben, is of het een goed idee is om in januari te gaan backpacken voor een maandje. Het is hier dus écht maar 8 uur per dag licht en iedereen gaat geloof ik na zijn tentamens ook weer naar huis. Maar goed, dat zijn zorgen voor later en dat zie ik dan wel weer. Eerst eens genieten van de periode zelf.

Hoewel ik nog niet helemaal mijn draai gevonden heb, ben ik wel blij dat ik zoveel mensen heb leren kennen, waarmee ik altijd wel iets leuks kan gaan doen. Gelukkig is het ook een goede mengeling van partyanimals en studyfanatics, zodat ik allebei de helft van de tijd kan doen.

Bedankt voor al jullie lieve reacties steeds! Ik lees met plezier elke keer al die lieve woorden en het voelt dan net een beetje alsof jullie allemaal bij me zijn. Ik mis jullie wel, maar gelukkig heb ik hier ook genoeg afleiding om steeds druk bezig te zijn. De momenten dat ik op mijn kamer zit zijn schaars, plus ik ben doodop als ik eindelijk thuis ben haha.